رابطه سبک رهبری خدمتگزار مربیان با اعتماد به مربی و عملکرد تیم های ورزشی دانشگاهی

هدف از انجام این پژوهش، بررسی ارتباط بین سبک رهبری خدمتگزار مربیان با اعتماد به مربی و عملکرد ورزشی ادراک شده دانشجویان ورزشکار بود. جامعه آماری این تحقیق را کلیه ورزشکاران رشته های تیمی پسران و دختران (300n=) شرکت کننده در مسابقات منطقه 3 دانشگاهی (1392) تشکیل دادند و 220 پرسشنامه برگشت داده شد و به عنوان نمونه مورد تحلیل قرار گرفت. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه سبک رهبری خدمتگزار (هامرمایستر و همکاران، 2008)، اعتماد به مربی (ژانگ، 2004) و عملکرد ورزشی ادراک شده تیم (گلن، 2003) استفاده گردید. برای تعیین روایی محتوایی این پرسشنامه ها از نظرات 10 تن از اساتید صاحب نظر در این زمینه کمک گرفته شد. پایایی آن ها نیز با استفاده از آلفای کرونباخ به ترتیب 94/0، 86/0 و 93/0 گزارش شده است. برای آزمون فرضیه ها از همبستگی پیرسون، تحلیل عاملی و تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج حاکی از آن است که رهبری خدمتگزار همبستگی مثبت و بالایی با اعتماد به مربی (86/0r=، 01/0p=) و عملکرد ورزشی ادراک شده ورزشکاران (50/0r=، 005/0p=) داشت. از بین زیرمقیاس های رهبری خدمتگزار، خدمت رسانی تأثیر مستقیم، مثبت و معناداری با اعتماد به مربی و عملکرد ورزشی ادراک شده دارد. در قسمت اثر کل مشخص شد بیشترین تأثیر بر عملکرد ورزشی ادراک شده مربوط به خدمت رسانی (33/0 =?) می باشد. همچنین اعتماد به مربی به عنوان یک متغیر میانجی در این مدل تأثیر مستقیم و معنی داری بر عملکرد ورزشی دارد. ضریب تعیین متغیرهای درون زا نشان داد که به ترتیب 74% و 23% از واریانس متغیرهای اعتماد به مربی و عملکرد ادراک شده توسط متغیرهای برون زا قابل تبیین می باشد. در نهایت، کلیه شاخص های مدل برازش مطلوب داشتند. نتایج تحقیق نشان می دهد ورزشکاران با مربیان دارای سبک رهبری خدمتگزار، سطوح بالاتری از اعتماد نسبت به مربی را نشان می دهند. همچنین این سبک رهبری می تواند موجب بهبود عملکرد ورزشکاران شود.